NATHALI MEURS-PAS - STYLIST
Kleine Nathali bekeek woonbladen, schoof haar meubels door haar slaapkamer en leerde van haar moeder naaien en breien. Ze vermaakte oude lakens tot nieuwe kledingstukken die ze vervolgens in de gewenste kleur verfde. De voorliefde voor textiel is dus duidelijk met de paplepel ingegoten. En hoewel in eerste instantie alleen Nathali iets met textiel ging doen, is haar oudste zus inmiddels ook om: ze heeft een tweedehands kledingzaak in Groningen.
AAN ANDERE CULTUREN SNUFFELEN
‘Ik heb mijn hele leven al aan andere culturen mogen snuffelen. Mijn moeder komt uit Indië. Er werd dus altijd gekookt en iedereen kon blijven eten. Die gastvrijheid werd door veel mensen gewaardeerd. Onder meer door de zakenrelaties van mijn vader die eigenaar van een exportbedrijf was. Zo leerden we veel mensen van verschillende afkomsten kennen, dat heeft me absoluut gevormd en komt ook altijd terug in mijn ontwerpen. Het is grappig om te beseffen dat ik als vierjarige al hummus at, terwijl dat in Nederland eigenlijk pas de laatste jaren gangbaar is. Openstaan voor andere culturen is de rode draad door mijn leven.’
VOORKEUR VOOR MOOIE MATERIALEN
‘Na de mavo wilde ik graag fotografie gaan doen, maar omdat ik niet het juiste vakkenpakket had, was dat toen geen optie. Het alternatief was echter niet slecht: ik ging naar een modeopleiding waar ik dag in, dag uit bezig was met stoffen. Bij voorkeur met mooie kwaliteitsstoffen, want ik hou enorm van écht goede materialen. Mijn vervolgopleiding -ik zou modeadviseur worden- werd op het laatste moment wegens te weinig aanmeldingen geannuleerd.
Dat was echt zuur. Het alternatief was een administratieve opleiding waarnaast ik in de avonduren mijn textiele warenkennis bijspijkerde. En hoewel ik mijn eerste baan als inkoper in een modezaak even leuk als inspirerend vond, ben ik vervolgens tóch iets heel anders gaan doen.’
SFEERLOZE HOTELS
‘Want ook van reizen werd ik enorm gelukkig. Ik ben anderhalf jaar lang de wereld over getrokken, heb drie jaar op Mallorca gewoond en ben vervolgens als stewardess voor Martinair gaan vliegen. Al die reizen en ontelbaar veel culturen hebben me enorm gevoed. En ik ben vooral ook van alles tegengekomen wat beter kan. Zat ik weer in zo’n onpersoonlijk, sfeerloos hotel. Dat was dan ook een van de redenen dat ik een interieuropleiding ben gaan volgen. Ik ging 50% minder vliegen om me op mijn opleiding te storten en in 2011 heb ik de knoop doorgehakt en ben ik me volledig gaan richten op interieur. Mijn eerste functie in deze wereld was die van verkoopstyliste. Een mooi beroep, maar ik merkte al na een jaar dat ik er toch niet blij van werd. Om woningen klaar te maken voor de verkoop moeten ze zo neutraal mogelijk worden ingericht. Zonder persoonlijke spullen, met voornamelijk witte muren en niet teveel poespas. Dat druist totaal tegen mijn kijk op interieur in, maar het bracht me aan de andere kant ook potentiele nieuwe klanten. Ik kreeg namelijk al snel de vraag of ik ook niéuwe huizen kon inrichten. En hoewel ik toen lang niet zo stevig in mijn schoenen stond als ik nu doe, stond ik daar natuurlijk volledig voor open.’
GEEN RUIMTE ONBENUT
‘Wat typisch Nathali is? Het benutten van alle opties van een ruimte. In mijn interieurs vind je geen vergeten hoekjes, alle ruimte wordt optimaal benut. Vorig jaar heb ik een prachtig huis op IJburg in mogen richten. In dat huis waren twee kinderslaapkamers waarvan er één eigenlijk niet eens groot genoeg was om een bed in te zetten.. Toen heb ik in de grootste kamer een verhoger gemaakt en daaronder ruimte voor een uittrekbed in de kleinere kamer. Dat soort dingen vind ik leuk. Holle muren, bijzondere hoekjes, ik hou ervan. Laatst vertelde een opdrachtgever mij dat ze voor mij had gekozen, omdat ik zoveel verschillende dingen laat zien. Voor mij is dat volkomen logisch, we maken interieurs toch voor onze klant? Die insteek hebben ze trouwens in Spanje veel minder. Hier maken professionals vaak een plan zonder na te gaan of het wel bij de opdrachtgever past. Professioneel ingerichte woningen zijn hier net een showroom. Dat vind ik echt jammer. Een interieur hoort niet onpersoonlijk te zijn.’
WAAROM SPANJE?
‘Mijn man had nog niet eerder in het buitenland gewoond, maar deze wens stond wel op zijn bucketlist. Wij houden van reizen en andere talen en zagen het wel zitten om onze dochters van negen en dertien een meer internationale opvoeding te geven en hun blik te verruimen. Iets dat ik als kind ook heb meegekregen en waar ik nu nog steeds van geniet. Er zijn ontzettend veel mooie plekken op de wereld, maar Valencia trok enorm. We zijn in twintig minuten op het strand, in twintig minuten in de bergen, de skipiste ligt op een uur rijden, we zijn omgeven door mooie meren en Valencia zelf… Valencia bruist. Er zijn zoveel musea en cultuur ligt gewoon op straat. En dus trokken we afgelopen augustus naar ons huurappartement aan de rand van Valencia. Onze jongste vond het meteen prima, de oudste begint te puberen, voor haar was het wat moeilijker. Maar ons appartementencomplex met leuke buren en het zwembad maken een hoop goed. Inmiddels zijn we op zoek naar een stuk grond om ons eigen huis te bouwen. Je begrijpt dat ik niet kan wachten!’
DIGITAL NOMAD
‘Zakelijk gezien ben ik eigenlijk op dezelfde voet verder gegaan. Heel veel dingen kunnen gewoon online. Kijk maar naar de Duitse showroom die ik recent heb opgeleverd, alles is volledig via de digitale weg gegaan. Daarnaast heb ik me in Spanje aangesloten bij een Nederlandse zakenkring en ben ik sinds augustus met een hoop nieuwe contacten koffie aan het drinken om zo goed mogelijk te netwerken. Ik ben ervan overtuigd dat dat zijn vruchten gaat afwerpen. Inmiddels zitten er wat opdrachten in de pijplijn. Verder ben ik me gaan verdiepen in Spaanse merken. Het grappige is dat veel Nederlanders denken dat Spaanse producten donker en oubollig zijn, maar dat is absoluut niet waar. Sterker nog, het niveau is hier echt fantastisch. Deze ontdekkingstocht heeft me tal van nieuwe ideeën gegeven.’
WERELDWIJD
‘Marokko is een van mijn grote liefdes. Dat land is betoverend en dat geldt ook voor de dingen die er worden gemaakt. En ook de handgemaakte producten uit Spanje zijn waanzinnig. De rode draad in mijn werk is toch wel dat je ziet dat ik gereisd heb. Ik voeg graag dingen toe die ik ooit eens ergens op deze aarde heb ontdekt. Dat deed ik voor een Peruaanse kunstenares met Mexicaanse tegels voor haar Amsterdamse keuken. Dat doe ik voor anderen met kleden uit Marokko en ga zo maar door. Inrichten is voor mij geen standaard dingetje.’