Koninklijke CBM

‘Toen het coronaverhaal ergens in maart op ons netvlies kwam, hebben we direct een coronadossier op onze website geopend. Juist omdat iedereen met corona worstelt, ook onze leden dus. In dit dossier ontsluiten we relevante informatie in overzichtelijke samenvattingen en verwijzen we naar betrouwbare bronnen. Daarnaast hebben we een viertal onderzoeken laten uitvoeren. Uit één van de onderzoeken kwam naar voren dat er een omzetverlies van ruim een miljard en zo’n duizend ontslagen in onze branche op de loer lagen. Gelukkig toont ons meest recente onderzoek dat het verlies een stuk lager ligt. Met 383 miljoen euro is het nog steeds veel te hoog, maar het is minder desastreus dan verwacht.

‘Onze bedrijven hebben met allerlei problematiek te kampen gehad, waaronder export- en leveringsproblemen als gevolg van grenzen die sloten. Begin dit jaar kampten we met problemen met de levering van plaatmateriaal, inmiddels is dat probleem verschoven naar schuim. Samenvattend: export viel weg, levering van kritieke materialen viel weg en hiermee viel ook een deel van de omzet weg. En veel bedrijven die te maken hadden met vraaguitval kampten met problemen inzake de doorbetaling van lonen. Daarom zijn we ontzettend blij met de NOW-regeling. We mogen ons gelukkig prijzen met een regering die ondernemers met dit soort regelingen toch door deze moeilijke tijd helpt.’

‘Er is echter ook een andere kant aan deze medaille. Een positieve welteverstaan. Nu mensen niet of nauwelijks meer op vakantie gaan, niet uit eten kunnen en geen festivals en cafés kunnen bezoeken, blijft er budget over om het woongenot een boost te geven. Tijdens de intelligente lockdowns bleven de winkels in Nederland gewoon open en daar hebben consumenten flink gebruik van gemaakt. Het werd zelfs zo extreem, dat een deel van onze ondernemers de vraag nog maar nauwelijks aankon, waardoor levertijden opliepen. Samengevat: veel bedrijven die afhankelijk waren van de export hadden in het begin van de pandemie flinke problemen, maar dat wordt grotendeels gecompenseerd door de aantrekkende vraag in Nederland. En daar draagt het internet ook aan bij.

DIKKE TRANEN OF HALLELUJA

‘Het is een aderlating dat we niet meer samen kunnen komen met onze leden, want in deze bijeenkomsten zit juist de kracht van onze vereniging. We organiseren normaliter events en bijeenkomsten waar de leden elkaar ontmoeten en kennis met elkaar delen. Wij zorgen ervoor dat de leden elkaar zien en geïnspireerd raken zodat er nieuwe energie ontstaat. Tijdens de crisis hebben we -eigenwijs als we zijn- geprobeerd toch zo’n ledenevent te organiseren, uiteraard met inachtneming van alle veiligheidsvoorschriften. We kozen voor een bijeenkomst van circa vijftig man in de immense Fokkerterminal. Het werd helaas niet wat we gewend waren. Te weinig mensen in een te grote ruimte zorgt niet voor de dynamiek en inspiratie die we gewend zijn. Om dit soort bijeenkomsten te compenseren zorgen we voor state-of-the-art dienstverlening. Met het coronadossier, maar ook met persoonlijke dienstverlening. Bijvoorbeeld aan bedrijven die moeten reorganiseren, maar ook aan bedrijven die het werk niet meer aankunnen. Qua corona is er een duidelijke tweedeling in onze branche. Het is echt dikke tranen of halleluja.’

OVER ZINTUIGEN

‘Normaal gesproken zouden jij en ik nu bij elkaar zitten om dit gesprek te voeren. We zouden elkaar zien, horen, ruiken en bij het handen schudden zelfs aanraken. Zintuigen zijn onmisbaar ook in onze branche bij de ontwikkeling van meubelen en interieurs. Neem kleurgebruik, het heeft zoveel invloed op het welbehagen van mensen. In een kantoor waar je rustig moet werken, kies je niet voor rood maar eerder voor een rustgevende kleur zoals lichtblauw. En ook geur is ongekend belangrijk. Ik herinner me nog steeds de geur van versgebrande pinda’s wanneer ik vroeger in Rotterdam de V&D binnenkwam. Ik nam dus steevast een zakje mee. In een woning met nieuwe meubels, ruik je de heerlijke geur van het leer. En als ik bij onze leden ben, ga ik niet weg voordat ik ook de geur van hout geroken heb in de werkplaats.’