DE WERELD VAN MARIE-GON

Vijf jaar geleden werd mijn man Jasper door zijn werkgever gevraagd of hij een paar jaar in India wilde gaan werken en eigenlijk hebben we er geen seconde over getwijfeld. Hoewel ik nooit de droom heb gehad om in het buitenland te wonen, vonden we dit echt een enorme kans. En het is vanaf dag één fantastisch geweest. Zelfs tijdens de coronacrisis.’

SERVICEGERICHT

Marie-Gon en Jasper wonen in Pune, een metropool in het westen van India. ‘Hier wonen is heel leerzaam. De mensen in India hebben zo’n andere kijk op de wereld. Niet goed of fout, maar ze zetten me enorm aan het denken. Stel dat je hier gaat winkelen en je vraagt in zo’n shop naar iets wat niet in het assortiment blijkt te zitten. Dan nog verkopen ze hier geen nee. Voor je het weet, zie je een jongetje wegschieten die jouw gewenste product bij de buurman koopt om het vervolgens aan jou door te verkopen. Van deze klantvriendelijkheid kunnen we in Nederland nog wat leren. Ook in restaurants. Nederlandse restaurants staan niet bekend als de meest klantvriendelijke. In Italië daarentegen, is de service vaak fantastisch. Je ziet daar veel oude mannetjes die hun hele leven oberen en het heerlijk vinden om in dienst van hun bezoekers te staan. Dat dienstbare zit er bij ons niet zo in. Jammer, ik zou namelijk echt omrijden voor goede service. Ook in andere takken van sport. Ik droom van een tankstation waar er voor me getankt wordt.’

HET AVONTUUR TREKT

‘De familiebanden in India zijn heel sterk. Als er iets met de familie is, laat iedereen alles uit zijn handen vallen. Ziekenhuizen zijn hier vaak overvol. Niet omdat er zoveel zieken zijn, maar omdat de hele familie meegaat. India is echt mijn tweede vaderland. We weten nog niet of we hier blijven of dat Jaspers werkgever hem op een andere plek wil inzetten. We staan overal voor open, het avontuur trekt. Ik voel me wat dat betreft echt bevoorrecht.’

BEREIKBAAR VOOR DE HELE WERELD

‘Door de intrede van COVID werd mijn agenda steeds leger. Het werk vloog eruit, want ik deed in die tijd voornamelijk eventgerelateerde opdrachten. Zelfs mijn werk als expert voor Women on Wings -waar ik plattelandsvrouwen help hun producten geschikt te maken voor de Europese markt- viel stil. Voor dit werk reisde ik naar verschillende uithoeken in India en dat kon natuurlijk niet meer. Ok, dacht ik, en nu? En toen stapten we zonder veel problemen met zijn allen over op ontmoetingen via Zoom en Teams. Sterker nog, ik heb klanten die ik nog nooit in het echt heb gezien. In die tijd ben ik ook begonnen met het geven van webinars. Dat was keispannend en best wel eng, maar het is zo leuk. En ze worden zo goed bezocht dat ik ook overweeg ze in het Engels te gaan verzorgen zodat ik voor de hele wereld bereikbaar wordt. Je ziet, ik denk graag groots.’

INSPIRATIE VANUIT DE HELE WERELD

‘Reizen werd tijdens de crisis behoorlijk ingeperkt. Dat was ook voor mij balen, want ik haal mijn inspiratie echt overal vandaan. Neem Mumbai dat is zo’n geweldige stad om in rond te dwalen. Er wonen veel creatieve mensen die fantastische exposities verzorgen. En ik denk meteen aan wat ik zag toen ik een paar jaar geleden middenin de zomer door Granada liep. Het was ziedend heet en de winkeliers in de winkelstraat hadden doeken gespannen om schaduw te creëren. Ik keek omhoog en had meteen ideeën om dergelijke doeken te combineren met teksten. Dat idee heb ik enige tijd later gebruikt op een beurs. Twee naast elkaar geparkeerde auto’s die een mooie kleurcombinatie vormen, patronen op stoeptegels, alles kan een inspiratiebron zijn. In de straat waar we wonen staan lantaarnpalen waarvan de verlichting ’s avonds prachtige schaduwen maken van de palmbomen. Een perfect patroon voor behang. Je ziet, mijn hoofd staat nooit uit.’

JUWEEL VAN EEN SINAASAPPEL

‘Ik ben dol op fabrieksbezoeken. Het maakt me eigenlijk niet uit wat er geproduceerd wordt. Dat afval in zo’n fabriek, daar krijg ik de gaafste ideeën van. En ik leg alles vast met mijn telefoon. Eigenlijk gebruik ik dat ding nauwelijks om te bellen, het dient meer als naslagwerk. Ik kijk overal en altijd om me heen. Voor Jasper is het wel eens lastig hoor, die staat altijd maar op me te wachten als ik weer ergens iets moois zie. De meeste inspiratie haal ik uit grote, bruisende steden. Ik kijk naar het eten, de gebouwen, naar hoe mensen zich kleden. Azië is leuk om haar rommeligheid. Heel anders dan Nederland met haar regeltjes. Neem de groente- en fruitstalletjes. Zoals ze het fruit neerleggen, dat is een kunstwerk op zich. Hoe ze een sinaasappel uitsnijden en deze als een juweel bij de rest plaatsen. Geweldig.’

OPBERGEN IN EEN VAN DE LAADJES

‘Net als in Nederland ging ook India in maart 2020 in lockdown. Tot oktober was er bijna niets open. En mondkapjes zijn overal verplicht. Zodra je je huis uitstapt, moet je een mondkapje op. Vanaf oktober werd het wat soepeler, maar iedereen weet dat het vanaf februari weer helemaal mis ging in India. Het vaccineren daarentegen gaat hier geweldig. Ik was in mei al volledig gevaccineerd. Dat heeft ook te maken met de relatief jonge bevolking. Er zijn niet zoveel oudjes om te vaccineren, dus wij waren snel aan de beurt. Het is alleen lastig om de kleine dorpen te bereiken. Als een dorpsoudste er niet in gelooft, krijg je de mensen niet gevaccineerd. Laatst zag ik een filmpje van een groepjes mensen dat voor een tempel Go Corona, go riep. Dat vind ik interessant en sla ik op in een van de laadjes in mijn hoofd. Je weet nooit wanneer het van pas komt.’